Op de hoesfoto van het negende album “Backroads” van de Amerikaanse folk- en countryzanger en songschrijver ‘Johnsmith’ (inderdaad aan elkaar vastgeschreven) kunnen we een alleenstaande houten schuur zien waarrond een afdalende weg van een heuvel of berg kronkelt. Of het bedoeld is om aan te geven dat het bergaf gaat met hem betwijfelen we, hoewel ‘Johnsmith’ een niet meer zo jonge muzikant is uit Trempealeau in de staat Wisconsin. Hij is nog zeer actief door o.a. les te geven in songschrijven, Amerikaanse groepen naar Ierland te leiden om daar te gaan optreden en trips naar Idaho op een vlot te organiseren voor lokale avonturiers.

Zijn nieuwe plaat bevat dertien zelfgeschreven nummers die met producer Tom Prasada-Rao in de ‘Sound Strations Studio’ in LaCrosse, Wisconsin werden opgenomen met de instrumentale bijstand van een tiental muzikanten waarvan fiddler Tim O’Brien de voor ons bekendste naam is. Twee van die songs willen we op de bijgaande audiovideo’s ter kennismaking met zijn werk met u delen: eerst is er de albumtitelsong “Backroads” en daarna volgt de toepasselijk getitelde albumafsluiter “Before I Go”.

Gevoelige emotioneel geladen liedjes en zijn fluweelzachte stem vormen het handelsmerk van ‘Johnsmith’ zoals hier alweer blijkt uit nummers als “My Name Is America”, “Damn Good Cry” en het als eerbetoon aan zijn woonplaats opgedragen nummer “Trempealeau”. Er zit ook heel wat variatie in de muziekgenres die hij brengt: zo zijn er countrygetinte nummers in het zachtjes swingende “Middle Time” en in de uptempo gebrachte countryrocksongs “Rattle My Bones” en “Virgil’s Sweet Six String”.

De verhalende folkliedjes op deze plaat zijn “Out Across The Openness” en “Where’s The World Going To”. Onze favoriete tracks zijn echter het met schitterende Tex-Mex-accordeonklanken gekruide “On The Road To Los Alamos” en de door Hammond B3-orgel gedragen ballad “Forty Years”, een emotioneel en oprecht liefdesliedje voor zijn echtgenote Jo waarmee hij al zolang lief en leed deelt.

(valsam)